Trudno mówić i myśleć, że była… wciąż jest wśród nas. Pedagog, społecznik, członkini Sekcji Plastycznej „Inspiracje” UTW. Kobieta, której działalność artystyczna, pedagogiczna i społeczna splatały się w spójną opowieść o wrażliwości, zaangażowaniu i nieustannym poszukiwaniu. Jako malarka eksperymentowała z formą i ekspresją, sięgała głównie po techniki akwareli i akrylu. Jej prace, często osadzone były na styku obserwacji codzienności i emocjonalnej refleksji, wyróżniając się subtelnością barw, warstwowością oraz odwagą w podejmowaniu nowych środków wyrazu. Jak sama mówiła, malowanie dla niej było ogromną frajdą, radością na ten uroczy trzeci wiek.
Goniona inspiracjami wciąż malowała i przemalowywała swoje płótna. Nigdy nie bała się wychodzić poza schematy – zarówno w pracy twórczej, jak i w relacjach z ludźmi. Dla niej sztuka nie była tylko celem, lecz językiem – narzędziem opowiadania o świecie i współuczestniczenia w jego przemianie.
Artystka, dla której twórczość plastyczna, praca pedagogiczna i zaangażowanie społeczne przenikały się i dopełniały. Od lat z pasją działała na rzecz lokalnej społeczności, wykorzystując sztukę jako narzędzie edukacji, integracji i wyrażania emocji.
Jej obecność w każdej przestrzeni – czy to w pracowni, wśród sąsiadów, sali koncertowej, czy lokalnej inicjatywie – wnosiła spokój, serdeczność i autentyczną troskę o drugiego człowieka.
To artystka, która nie tylko malowała obrazy, ale także budowała mosty – między ludźmi, pokoleniami i światami wewnętrznymi.
Podczas otwarcia muzyczna niespodzianka w wykonaniu Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii w Stargardzie.
